Hospice Haarlem viert tienjarig verblijf aan Zuiderhoutlaan 10

De gedenkboom staat symbool voor groei en continuïteit van de vrijwilligersorganisatie. ,,De boom is winterhard. Als die in bloei staat heel kleurrijk. In april heb je witte bloemen die insecten aantrekken. In de zomer zijn dat de besjes’’, legt directeur Pauline Jäger uit. ,,En het mooiste volgt in de herfst. Dan kleurt de boom spectaculair. En dat op een plek waar de mensen in de herfst van hun leven zijn.’’

Een andere symboliek die Jäger duidt is de groei van de boom. ,,Deze is nu twee meter en wordt op termijn het dubbele. We willen heel graag twee keer zoveel mensen helpen. Dat willen wij ook als hospice. Alleen waar dat gaat gebeuren is nog even de vraag.’’
 

De beeldspraak gaat nog even door. ,,We kwamen van de Gierstraat en Heemsteedse Dreef deze kant op. Op beide lokaties hadden we drie bedden. Hier zijn het er zes. Inmiddels mag je stellen dat we goed geworteld zijn hier zo tegenover de voetbalvelden van Koninklijke HFC. En die boom gaat zich ook wortelen de komende jaren.’’

Irene Moors
Over belangstelling heeft Jäger niet te klagen. Onder de aanwezigen is hospice-ambassadeur Irene Moors. Of ze ervaring heeft met het planten van bomen? ,,Vergeet niet dat ik met Nico en Rob jarenlang ’Eigen huis en tuin’ heb gepresenteerd. Rob was de tuinman die me heel veel heeft bijgebracht. Zo meteen laat ik het graag aan de vrijwilligers over. Het mooie werk dat hier gebeurt is van hen dus zij verdienen alle eer’’, zegt de tv-presentatrice die verderop woont op de Heemsteedse Dreef.

Na haar speech leest Moors een kort gedicht voor met de titel ’Levenslicht’. ’Hier groeit geen einde, maar een begin van stilte die ademt, van schaduw die troost. Een boom om licht in blad te vangen, voor wie even blijft en wie verder gaat.’ Na afloop volgt een luid applaus van de aanwezigen, waarna ze direct met een grote lach bekent dat de tekst van ChatGPT komt.

Liefde
Het neemt niet weg dat de Canadese gedenkboom even later op z’n plek staat. Voor vrijwilliger Rinus van den Nouwland reden om nog een klein woordje te doen. Met hoorbare emotie in z’n stem vertelt hij ’Dit is het huis van de liefde. Met een eigen boom in de tuin.’  ,,Ik doe dit werk nu veertien jaar en het is zo waardevol op te mogen doen’’, zegt de oud-groenteboer uit de Cronjestraat. 

Terwijl de grond nog even goed wordt aangestampt wordt de appeltaart met slagroom uitgeserveerd. Het brengt het gesprek tussen de vrijwilligers op gang. Jäger kijkt het vol trots aan. ,,Mooi hè? Het zijn er in totaal 110.’’ Maar wat vindt ze van de nieuwe aanplant? ,,Het is een stoer en krachtig boompje. Dat past precies bij onze organisatie.’’
(bron tekst: Haarlems Dagblad)